Samir Musayev: “Milli nəticə qazanmaq istəyirsə, birinci növbədə Foqts getməlidi”
“Neftçi”dən çox “Qarabağ”ın çempion olmasını istəyirəm”
Rubrikamızın bu dəfəki qonağı Azərbacan futbolunun gənc veteranlarından olan Samir Musayevdi. 1979-cu il martın 17-də Gürcustanın Dmanisi rayonunun Qizilkilsə kəndində anadan olan Samir müxtəlif illərdə “Naxçıvan”, “Dinamo” (Bakı), “Şəfa”, “Simurq”, “Olimpik”, “Turan”ın formasını geyinib. Karyerasının böyük hissəsini Ağdamın “Qarabağ” komandasında keçirən futbolçu çempion ola bilməsə də, 3 dəfə gümüş, 2 dəfə isə bürünc medalları boynundan asa bilib. Bundan başqa Samir “Şəfa” və “Qarabağ”ın heyətində iki dəfə Azərbaycan Kubokuna sahib çıxıb. Aşağı yaş qrupu üzrə bütün milli komandalarda çıxış etməklə yanaşı, əsas komandanın heyətində 14 dəfə medanda olub, 1 dəfə fərqlənib. Hazırda “Qarabağ” futbol klubunda məşqçi kimi çalışan Musayev 17 yaşlı futbolçulara bu sənətin sirlərini öyrədir. Beləliklə, Samir Musayev: “Mən futbolçu olanda...”
*Uşaqlıq illərim Gürcüstanda keçib, orada yaşamışam, məktəbə getmişəm. Bakıda ev
almışdıq, 90-cı ildə bura köçəsi olduq. Bakıya ilk gəlişim yanvarın 19-u axşama təsadüf etdi. Yollar bağlı idi, tanklar, əsgərlərlə dolu idi. Evə çatandan az sonra atışma başladı. Heç kim evdən bayıra çıxmadı. Hətta özümüzü bura gəlməkdə bir qədər günahlandırırdıq da. Sonradan tədricən hər şey qaydasına düşməyə başladı.
*246 saylı məktəbdə təhsilimi davam etdirmişəm. Məktəbin nəzdində karate kursları var idi. Karate ilə məşğul olurdum. Bir gün məktəbə rəhmətlik Hüseyn İsmayılov gəldi və uşaqlara futbol kurslarına yazılmağı məsləhət gördü. Ümumiyyətlə, uşaqlıqdan iki idman növünə hədsiz həvəsim olub – boksa və futbola. Ertəsi gün artıq Hüseyn müəllimin yanında idim. 8-ci
mikrorayondakı rezin meydançada məşq keçirdi. İlk məşqimi ölənə kimi unutmaram. O qədər uşağın içində təkcə mən ayaqqabı ilə məşq elədim. Çox utanırdım. Həm də o vaxt ailəmizin maddi vəziyyəti ağır idi. Sonradan ora gedən 40-a yaxın uşaqdan cəmi 3-4-ü
qaldı. Asif müəllim dəfələrlə məni geri – karate ilə məşğul olmağa çağırdı. Amma artıq seçimimi etmişdim. Uşaq vaxtı Bakını yaxşı tanımırdım. Harada futbolla,
ya da boksla məşğul olmaq olar, bilmirdim. Hüseyn müəllimin məktəbimizə gəlişi həyatımı dəyişdi. Allah ona rəhmət eləsin, üstümüzdə haqqı çoxdu. Hüseyn müəllimlə yanaşı, o
vaxt məşqçimiz olan Anatoli Qryazev də bizə çox şey öyrətdi. Yaxşı yadımdadı, evsiz idi, həmin stadionun paltardəyişmə otağında qalırdı.
üİlk dəfə yığma komandaya Nikifirov tərəfindən dəvət almışam. 16 yaşım hələ tamam olmamışdı. 2 il sonra Vaqif Sadıxovun rəhbərlik etdiyi U-18-ə
keçdim. İlk oyunum Makedoniyaya qarşı olub. 2:1 qalib gəlmişdik, gözümü də partlatmışdılar. Əsas millidə isə İqor Ponomaryovun vaxtında Slovakiya ilə səfər oyununda debüt etmişəm. Həmin matçdan bir gün əvvəl slovakların olimpiya komandası ilə qarşılaşmışdıq. 4:0 uduzduq. Oyundan sonra yorğun olmağımıza baxmayaraq Ponomaryov məni, Samir Əliyevi və səhv etmirəmsə, Emin İmaməliyevi əsas komandanın məskunlaşdığı şəhərə apardı. Ertəsi gün yığmada ilk oyunuma çıxdım. Yenə də uduzduq – 3:1. Qeyd edim ki, o
vaxt Slovakiya yığması çox güclü idi, heyətində bir çox Avropa dövlətlərində futbol oynayan idmançılar vardı. İlk və yeganə qolumu Estoniya ilə səfərdə keçirilən yoldaşlıq oyununda vurmuşam. Ən yaddaqalan oyunum isə Qazaxıstanla Bakıda 1:1 hesabı ilə başa çatan görüş olub. Həmin vaxtı qələbə topunu vurmaq üçün əlverişli imkanı qaçırdım. Bir də
Uelslə Kardiffdəki oyun heç vaxt yadımdan çıxmaz. “Millenium”u ilk dəfə görəndə ayaqlarım əsməyə başladı. Boş tribunalar önündə adamı vahimə basırdı, o da
ola oyun vaxtı. Topu götürməyə gedirdin, bir də
görürdün ki, azarkeş düz “ağzının içində”di. Bir növ azarkeşlərlə futbolçular vəhdət təşkil edirdi. Həm də bizimlə oyunda 80 min azarkeşin hamısı qırmızı geymişdi, komandaya möhtəşəm dəstək vardı. Bilmirdin oyuna baxasan, ya onlara.
Hər şey möhtəşəm idi. Uelslə oyunda meydana çıxmaq qismətim olmadı. Ehtiyatda qaldım.
Yeri gəlmişkən, həmin oyunu uduzmuşduq – 4:0. Kardiffdəki oyundan sonra futbolda nə qədər geri qaldığımızın fərqinə vardım.
*İlk dəfə yarışlara “Naxçıvan”ın heyətində çıxmışam. 1-ci dəstədə oynayırdıq. Yüksək dəstədə oynayan komandalara vurduğum ilk qol da “Naxçıvan”ın heyətində “Bakı fəhləsi”
ilə Kubok oyununda olub. Sonradan Bakı
“Dinamo”suna getdim.
Hərbi xidmətimi də orada keçirmişəm. 4 ilə “Dinamo”da çıxış edəndən sonra “Şəfa”da, ardınca “Qarabağ”da oynadım. Karyeramın ən
gözəl günləri “Qarabağ”da
olub. Ağdam klubu ilə çox uğurlara imza atmışam, yüksək dəstədə vurduğun 87 qolun əksəriyyəti “Qarabağ”ın
heyətində olub. Kubok oyununun yarımfinalında “Neftçi”yə, daha sonra “Zimbru”ya vurduğum qolların xüsusi yeri var. Yeri gəlmişkən, 2003-04 mövsümündə 20 topla bombardir olanda da “Qarabağ”da idim.
*Rasim Karanın gəlişindən sonra transferə çıxarıldım. Məni komandada nəyə görə saxlamaq istəmədiyini indi də bilmirəm. Düzü oradan gedəndən sonra karyeramda eniş başladı. İki il əvvəl isə futbolu buraxmaq qərarına gəldim. Çünki, artıq yaş öz sözünü deyirdi – cavanlarla ayaqlaşmaq çətinləşirdi. Həm də legioner limitinin artırılması futboldan getməyimdə rol oynadı. Mənim kimi bir çox futbolçuların – Samir Əliyev, Emin Quliyev və başqalarının futbolla erkən vidalaşmasına legioner limiti səbəb oldu. Yoxsa daha 1-2 il oynamağı bacarardıq.
*Azərbaycan 20 il ərzində çempionatında bu qədər format dəyişməsinə görə
Ginnesin rekordlar kitabına düşə bilər. İndi də “altılıq” sistemini ləğv etdilər. Əslində bu sistemdən imtina lazım idi. Amma
10 komanda ilə keçiriləcək çempionat da futbolumuza xeyir verməyəcək. Komandaların sayı artırılsa, daha yaxşı olar. Arada söz-söhbət gəzir ki, növbəti mövsüm Preymyer Liqada 14 komanda olacaq. “Turan”la “Kəpəz” yüksək dəstədə qalacaq, “aşağı”dan isə daha 2 komanda gələcək. “Turan” və “Kəpəz” demişkən, bu
komandaların indiki vəziyyəti adamda təəssüf hissi oyadır. Heyf ki, həmin bölgədə futbol acınacaqlı vəziyyətə düşüb. Tovuzda,
Gəncədə futbola sərmayə yatıran insanlar olsa, bilirsiniz nə
qədər yaxşı futbolçu ortaya çıxar? Ad
uğrunda, qacanc uğrunda vuruşurlar, ortada komandalar batır. Bir şəhərin stadionunun işığını borca görə kəsilirsə, buna nə
ad vermək olar? Başa düşürəm, borc ödənməlidi, amma komanda da sizin di axı, yerli camaatındı.
Yeni qərar qəbul edilib ki, 1-ci
dəstədə çıxış edən komandalıran əsas heyətində 8 nəfər 21 yaşına kimi futbolçu oynamalıdı. Çox gülünc qərardı. Bəs qalanları nə etsin? Əksəriyyəti ailə-uşaq sahibidi, onları necə dolandırsınlar? Fikrimcə, futbolumuzun inkişafını istəyirlərsə, yerlilərə oynamağa şərait yaratmalıdlar. Legioner limiti azaldılmalıdı. Belədə, öz futbolçularımızın oynamasına şərait yaranacaq. Ən azından rəqabət olacaq. Məlum məsələdi ki, limitin də
azaldılması bəzi insanlara sərf etmir. Yaxşı pul qazanırlar axı. Yaxınlarda “Bakı” – “İnter” oyununa baxırdım.
Milliləşdirilmiş legionerləri çıxmaq şərtilə, meydanda olan
22 futbolçular cəmi 5-i
yerli idi. Bununla futbolumuzu inkişaf etdirmək olmaz.
*Yığmada vəziyyət daha acınacaqlıdı. Milli nəticə qazanmaq istəyirsə, birinci növbədə Foqts getməlidi. Premyer Liqada iki lider komanda qarşılaşır, Foqts isə hansısa turnirdə qolf oynayır. Ötən mərhələdə 7 xal yığmışdılar, toy-bayram edirdilər. Ermənilər 17 xalla
3-cü oldular. Avropa Çempionatının finalına getməyə
1 topları çatmadı. İrlandlara 2:1 uduzdular, 2:2 olsa idi, ikinci yeri tutacaqdılar. Onda gərək ermənilər futbolçuların hamısına qəhrəman adı verərdilər. Foqts gəldiyi gündən indiyə kimi eyni sözləri təkrarlayır: “Əlimdə material yoxdu”. Material yoxdu,
istefa ver get ölkənə. Sərf eləmir axı. Gül kimi oturub maaşını alır. Harada görünüb ki, 2 il futbolsuz qalan oyunçunu millinin əsas heyətdə oynadasan? Söhbət Daniel Axtyamovdan gedir. Yaxşı məşqçi olsaydı elə Nigeriyada, Şotlandiyada qalıb işləyərdi. Nigeriyada onu məhkəməyə veriblər. Şotlandiyaya girməsinə qadağa qoyulub. Şotlandlar özləri deyirlər ki, Foqts bizim futbolu 10 il geri saldı. Azərbaycana gəlməmişdən əvvəl onu Gürcüstana aparmaq istəyirdilər. Yaşlı nəsil imkan vermədi. İndi öz
məşqçiləri var. Yaxşı da nəticələr qazanırlar. Millini azacıq da olsa düşünən varsa, ora yerli baş məşqçi təyin olunmalıdı. O qədər futbol mütəxəssislərimiz var – Şahin Diniyev, Vaqif Sadıxov,
ağasəlim Mircavadov. Lap əcnəbi istəyirlərsə, “İnter”dən Kaxaber Sxadadzeni gətirsinlər. Həm yerli mühitə bələddi, həm də
istedadlı məşqçidi. Ancaq bir şərtlə, almana yaradılan şərait onlara da verilməlidi. Ad-sana görə məşqçi seçmək yanlış addımdı. Reklam kimi yaxşı görünür, amma bizə reklam yox nəticə lazımdı. Yaxşı nəticə özü bir reklamdı.
Nə görənəcəklik desən bizdən çıxır. Hələ indiyə kimi eşitməmişdim ki, hansısa komanda uduzduğuna görə mükafat alsın. Bunu ilk dəfə Azərbaycanda millinin timsalında gördüm.
*Hazırda çempionluq uğrunda gərgin mübarizə 3 komanda – “İnter”, “Neftçi”
və “Qarabağ” arasında gedir. “Qarabağ” ilk “altılıq”da yeganə komandadı ki, heyətinin əksəriyyəti azırbaycanlılardan təşkil olunub. Həm də bu klubda istər mən oynadığım vaxtlar, istərsə də
indi digər komandalardan fərqli olaraq, heç kim baş məşqçinin işinə qarışmır. Məşqçiyə sərbəstlik verilib.
Bunun nəticəsidi ki, Qurban Qurbanov neçə ildi komandadadı. Nəticələr də
öz yerində. Çempionluğa gəlincə,
birincilikdə yeganə məzmunlu oyunu “Qarabağ”
göstərir. Orada işlədiyimə görə demirəm. Məhz buna görə “Neftçi”dən çox “Qarabağ”ın çempion olmasını istəyirəm.
*Hazırda “Qarabağ”da 17 yaşlı uşaqlarla işləyirəm. İstedadlı gənclər çoxdu. Amma futbolumuzun hər sahəsində çatışmazlıq olduğu kimi, uşaq futbolunda da “deffekt”lər çoxdu. Birinci problem məşqçilərlə bağlıdı. Klubların nəzdində fəaliyyət göstərən uşaq məşqçilərinin əksəriyyəti futboldan bixəbərdilər. Ad çəkməyəcəm, 20 il futboldan dərs deyən adam adicə “C” kateqoriyasını ala bilmirsə, necə olur ki, ona komanda tapşırırlar? Yaxşı ki, bizim nəsil futboldan tez ayrıldı. Uşaqlara məşqi keçmiş futbolçular keçməlidi. Həm də
klublar həmin mütəxəssislərə xaricdə təhsil almaq üçün şərait yaratmalıdılar.
*Futbolun inkişafı üçün lazım olan şərtlərdin biri də müasir stadionların,
bazaların tikilməsidi. Hazırda
bir çox klublar bu yöndə iş aparırlar. Düşünürəm ki, yaxın 3-4 ildə olmasa da, 10 il
sonra bunun bəhrəsini görəcəyik. Çünki, hazırda məşq keçdiyim 17 yaşlı uşaqlardan uğur gözləmək olmaz. Düzdü,
aralarında istedadlı uşaqlar var, amma baxırsan ki, futbol üçün tam yetişməyiblər. Birinin texnikası var, oyunu görmə qabiliyyəti yoxdu. Digərinin yaxşı göstəriciləri var, amma psixoloji cəhətdən axsayır.
Bütün bunlar hamısı futbolçuya uşaq vaxtından aşılanmalıdı. Bir də
uşağa indidən anlatmaq lazımdı ki, “bala sən böyüyüb yaxşı pul qazanacaqsan, şan-şöhrətin olacaq, məşhurlaşacaqsan. Qudurmaq lazım deyil”.
*“Qarabağ”da olarkən, “Bakı” ilə qarşılaşırdıq. Oyun vaxtı Yaşar Abuzərov məni təhqir etdi. Əsəblərimi cilovlaya bilmədim,
sillə vurdum. Yaşar üzünü tutaraq, yerə yıxıldı.
Yan xətt hakimi Fariz Yusifov idi. Epizodu görsə də, nədənsə meydandan qovulmadım. Axşam kanalların birində həmin epizodla bağlı müzakilələr gedirdi. Məni əməlli-başlı “yıxıb-sürüdülər”. Tənqid bir yana, həmin epizodu göstərəndə sillə vurulan anı elə montaj etmişdilər ki, güya səs çıxır – “şapp”. Sonradan mənə
3 oyunluq cəza verdilər. Yeri gəlmişkən, Yaşar məndən 2 yaş böyükdü, ona xüsusi hörmətim var. Amma, özü də bilir ki, futbolçu meydanda olanda dostluq-qardaşlıq münasibətləri keçir arxa plana.
*“Olimpik”də Əsgər Abdullayevin vaxtında zədələnmişdim. Yenə də “Bakı”
ilə oynayırdıq. Əsgər müəllimə zədəli olduğumu dedim. Etiraz etdi ki, adını “18”liyə salmışam. Ehtiyatda oturarsan. Oyun başa çatırdı, hesab isə açılmamışdı. Abdullayev həkimə tapşırdı ki, dizimə iynə vursun və məni medana buraxdı. Cəmi 3-4 dəqiqə oynadım. Qol vuran kimi məni başqası ilə əvəzlədi. Zədəli idim axı.
İlqar TAĞIYEV, “Het-trik news”
Şərh yazılmayıb
|
ŞƏRH YAZ
|
"Qalatasaray"ın 3 müdafiəçisi Super Liqa matçında oynamayacaq
“Mançester Siti” Fodenin müqaviləsini uzadacaq
“Mən də azərbaycanlıyam, millidə oynamaq istəyirəm” – “Araz Naxçıvan”ın hücumçusu
MY-in maraqlandığı “Everton”lular
Pep belçikalı oyunçusu barədə danışıb
Moyesin oğlu onunla bərabər çalışacaq
“Mançester Siti” qolkiperini itirdi
"Fənərbaxça"da itki
"Arda Gülerin böyük gələcəyi var"
"Qarabağ" azarkeşlərə müraciət etdi
Rahilin komandası səfərdə qalib gəldi
"Araz-Naxçıvan" "Qarabağ"ın yetirməsini transfer etdi
"Trabzonspor"dan ayrılıb sabiq klubuna qayıtdı
Qara Qarayev "Neftçi"də - RƏSMİ
12.03.2024
24.07.2023
22.07.2023
21.07.2023
20.07.2023
19.07.2023
18.07.2023
17.07.2023
16.07.2023
15.07.2023
O | Q | H | M | T-f | X | |||
1. | Neftçi | 28 | 18 | 5 | 5 | 47-25 | 59 | |
2. | Qarabağ | 28 | 16 | 9 | 3 | 64-18 | 57 | |
3. | Sumqayıt | 28 | 10 | 9 | 9 | 30-31 | 39 | |
4. | Zirə | 28 | 8 | 14 | 6 | 28-28 | 38 | |
5. | Sabah | 28 | 7 | 8 | 13 | 28-39 | 29 | |
6. | Keşlə | 28 | 5 | 11 | 12 | 25-40 | 26 | |
7. | Qəbələ | 28 | 5 | 11 | 12 | 23-44 | 26 | |
8. | Səbail | 28 | 5 | 9 | 14 | 21-42 | 24 | |
08.05 | Səbail | --- | Neftçi |
08.05 | Keşlə | --- | Sumqayıt |
09.05 | Zirə | --- | Qəbələ |
09.05 | Sabah | --- | Qarabağ |
14.05 | Sumqayıt | - | Neftçi |
14.05 | Qarabağ | - | Keşlə |
14.05 | Qəbələ | - | Sabah |
14.05 | Zirə | - | Səbail |